Τρίτη 20 Μαρτίου 2018

4η ενότητα Νεοελληνικής Γλώσσας Β΄ Γυμνασίου: ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ... σελ. 57-61 και 69-72 (μάθημα 1)

Έρευνα - Η δυστυχία να είσαι μαθητής...
O Γιαν είναι Φιλανδός. Μαθητής της Β΄ Λυκείου, σε ένα δημόσιο λύκειο (ιδιωτικά δεν υπάρχουν στην χώρα του) στο Ελσίνκι. Η Βανέσα είναι Ελληνίδα. Μαθήτρια της τρίτης Λυκείου, στο δημόσιο του Χολαργού. Συνομιλούν στο ίντερνετ. Η Βανέσα, έκπληκτη, ανακαλύπτει ότι ο συνομήλικος της έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, ελάχιστη πίεση, κανένα άγχος για την μαθητική του ζωή και για την εισαγωγή του στο πανεπιστήμιο κι ότι το σχολείο του- δημόσιο- έχει μέχρι και μικρό στούντιο τηλεόρασης για να κάνουν το μάθημα δημοσιογραφίας! Κι όμως, αυτός ο «χαλαρός» νέος, που πιέζεται ελάχιστα από το σχολείο και βασανίζεται σπάνια από τον βραχνά των εξετάσεων, φοιτά σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που έρχεται σταθερά πρώτο στον κόσμο, με βάση τις αξιολογήσεις του ΟΟΣΑ, ενώ εκείνη, που βασανίζεται δέκα και δώδεκα ώρες την ημέρα σε σχολείο και φροντιστήριο και την πνίγει το άγχος, ζει σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είχε αξιολογηθεί στην 25η θέση το 2000 κι έχει ήδη πέσει στην 28η από τις 30 υπό εξέταση χώρες του ΟΑΣΑ το 2006!

Την ιστορία αυτών των δύο μαθητών, ένα τυπικό τους 24ωρο, παρακολουθεί η κάμερα της «Έρευνας», καταγράφει τις διαφορές στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον και την καθημερινή τους ζωή και μένει με το αναπάντητο ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν το δικό μας σχολείο να πιέζει τόσο πολύ τους μαθητές του με τόσο φτωχά αποτελέσματα; Πώς γίνεται να συζητάμε τόσο πολύ για την παιδεία και να τα καταφέρνουμε στην πράξη τόσο άσχημα;


ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΙΣΤΕΣ
Έχεις σκεφτεί ποτέ πώς θα ήταν η ζωή σου αν δεν είχες τη δυνατότητα να πας σχολείο; Πώς θα ήταν η καθημερινότητά σου αν δεν ήξερες να διαβάζεις και να γράφεις; Σε κάποιες γωνιές του κόσμου, υπάρχουν παιδιά που στερούνται το δικαίωμα στη μάθηση.
Κάνε κλικ στη διεύθυνση που ακολουθεί για να μάθεις την ιστορία τους ...

Ταινία κινουμένων σχεδίων για την πίεση που δέχονται οι μαθητές στο σχολείο
Το «Children» μια μικρή ταινία κινουμένων σχεδίων που εξερευνά τη σκοτεινή πλευρά της εκπαίδευσης ρίχνει μια κριτική ματιά στην εμμονή του εκπαιδευτικού συστήματος με την τελειότητα. Δημιουργήθηκε από τον Ιάπωνα εικονογράφο Okada Takuya, και απεικονίζει έναν γκρίζο κόσμο, μια γκρίζα γειτονιά, ένα γκρίζο σχολείο με γκρι τάξεις. Σε αυτό κάθονται σε σειρές γκρι παιδιά, που ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τον αριθμό στη σφραγίδα που βρίσκεται στο κεφάλι τους.
Είναι μια ταινία που προκαλεί τη σκέψη με πολλούς τρόπους, εξετάζοντας τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά ΔΕΝ αντιμετωπίζονται ως άτομα εντός του εκπαιδευτικού συστήματος, και πώς μπαίνουν σε καλούπια, σαν τα πρόβατα.
Μας αναγκάζει, επίσης, να εξετάσουμε την τεράστια πίεση που δέχονται τα παιδιά από τη στιγμή που ξεκινούν το σχολείο, και πόσο βαρετές μπορεί να είναι οι σπουδές τους. Πού χωράει το παιχνίδι με τόση εργασία και μελέτη για τις εξετάσεις; Πώς η πίεση του να πάρουν άριστα, τα επηρεάζει ψυχικά;
Τα γκρίζα παιδιά κάθονται ήσυχα μέρα με τη μέρα, εργάζονται σκληρά για να πάρουν τους καλύτερους βαθμούς, για να κερδίσουν την επιβράβευση του δασκάλου τους. Ένα αγόρι αισθάνεται την πίεση να ξεχειλίζει μέσα του, καθώς περιμένει στην ουρά για να πάρει τα αποτελέσματα από τις εξετάσεις. Εκρήγνυται ως αντίδραση ενάντια στην συνεχή πίεση, εμπνέοντας και τους υπόλοιπους μαθητές να κάνουν το ίδιο.

Δευτέρα 12 Μαρτίου 2018

Ινδιάνος Σιάτλ, Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο. Νεοελληνική Λογοτεχνία Β΄ Γυμνασίου. Σελ. 19-22

Το βίντεο παρατίθεται με αφορμή τη διδασκαλία του  κειμένου "Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο". Το συγκεκριμένο κείμενο χρονολογείται γύρω στα 1855 και αποτελεί την απάντηση του Ινδιάνου Σιάτλ  στο αίτημα του προέδρου των ΗΠΑ να πουλήσει η φυλή του τη γη της στην αμερικανική κυβέρνηση. Η επιστολή του Σιάτλ είναι δραματικά επίκαιρη και προφητική. Θυμίζει στο σύγχρονο κόσμο ποιες αξίες καταπάτησε με αποτέλεσμα να οδηγηθεί η ανθρωπότητα στα σημερινά περιβαλλοντικά προβλήματα. 
Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει με παραστατικό και σκληρό τρόπο την αλόγιστη, χωρίς μέτρο εκμετάλλευση της φύσης και τη λεηλασία του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο. Αν τηρούνταν οι παραινέσεις των Ινδιάνων προς τους λευκούς σήμερα δεν θα ασφυκτιούσαμε και δεν θα βιώναμε τόσα μεγάλα αδιέξοδα!



Η ΓΗ ΤΩΝ ΙΝΔΙΑΝΩΝ


Ο εφιάλτης της Περσεφόνης
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και Νότης Μαυρουδής - Παναγιώτης Μάργαρης (κιθάρες)